Narządy płuciowe mężczyzny.

Członek i jądra to bez wątpienia najbardziej rzucające się w oczy z organów płciowych mężczyzny. Ale ukryty wewnątrz ciała, funkcjonuje skomplikowany i wydajny system tworzący jego układ rozrodczy.

Konstrukcja męskich narządów płciowych służy wytwarzaniu spermy i transportowaniu jej do wnętrza kobiecej pochwy. Ponieważ członek zwisa okazale w kroczu i gra tak oczywistą rolę w stosunkach płciowych łatwo jest wierzyć, że na tym kończy się cały męski układ rozrodczy. Ale zasadnicza akcja ma miejsce za kulisami, wewnątrz jąder i ich narządów pomocniczych. Jądra produkują, oprócz spermy, także szereg niezbędnych hormonów płciowych. Umieszczone są w zwisającym z podbrzusza, pod penisem, worku mosznowym i mają rozmiary małych śliwek, z możliwością niewielkich indywidualnych odchyleń i tendencją do zmniejszania się wraz z wiekiem.

Jądra Do wieku ok. 10 lat jądra osiągają mniej więcej 1/10 swej wagi i rozmiarów. W okresie pokwitania szybkość ich wzrostu gwałtownie się zwiększa. W wieku 12 lat osiągają trzecią część swych rozmiarów i w miarę wytwarzania spermy i wzrostu tkanek osiągają swe docelowe rozmiary w wieku ok. 20 lat

Zstępowanie jąder.
Zewnętrzne cechy płciowe pozostają w życiu embrionalnym niezróźnicowane do dziewiątego tygodnia. Na tym etapie jądra zajmują miejsce w jamie brzusznej, tam gdzie później znajdą się nerki. Dwa miesiące przed narodzinami zaczynają swą podróż w dół, do woreczka mosznowego ciągnąc za sobą naczynia krwionośne i połączenia nerwowe. Wędrują dwoma kanałami przez otwory w powłokach brzusznych, które pozostają słabym punktem przez całe życie mężczyzny, będąc potencjalnym miejscem przepuklin.

Męski układ płciowy składa się z systemu różnych kanalików umiejscowionych w prąciu i jądrach. Napletek – fałd skórny pokrywający prącie. Żołądź – wrażliwe o kształcie cebuli, zakończenie prącia. Bruzda korony – brzegowa obwódka żołędzi. Wędzidełko – brzeg wrażliwej tkanki po wewnętrznej stronie prącia. Moszna – pofałdowany worek skórny zawierający duże komory z jądrami. Jądra – dwie twarde żołędzie w worku mosznowym. Produkują testosteron i spermę. Najądrze – skręcony przewód połączony z górną częścią jąder. Nasieniowody – wąskie kanaliki prowadzące do najądrza. Pęcherzyki nasienne – dwie torebki nasienne po obu stronach gruczołu krokowego. Przewód wytryskowy – małe kanaliki kończące nasieniowód przy pęcherzyku nasiennym. Gruczoł krokowy – mały gruczoł umieszczony poniżej pęcherza. Od dojrzewania produkuje fluid pomagający spermie w jej rozwoju i przemieszczaniu się. Gruczoł Cowpera – podczas pobudzenia seksualnego te dwa małe gruczoły przemieszczają kilka kropli fluidu do cewki moczowej. Fluid ten pojawia się na koniuszku prącia przed wytryskiem. Cewka moczowa – kanał prowadzący od pęcherza przez gruczoł krokowy i wzdłuż prącia.

Wytwarzanie spermy i hormonów.
Wewnątrz jąder znajdują się dwa typy tkanek – cewki nasienne i gruczoły śródmiąższowe. Te pierwsze produkują i transportują spermę, drugie zaś wytwarzają męskie hormony. Cewki nasienne przenoszą spermę siecią kanalików do najądrza i na zewnątrz podczas wytrysku. Zgromadzona w najądrzach, a niewykorzystana, sperma ulega rozkładowi i wchłonięciu. Wspomniane zaś gruczoły śródmiąższowe dostarczają męskiemu organizmowi tzw. androgenów, które kontrolują jego rozwój i funkcjonowanie.
Od każdego najądrza biegnie kanalik zwany nasieniowodem, kierujący spermę do innych organów, gdzie miesza się z wydzielinami pęcherzyków nasiennych i prostaty tworząc ostatecznie nasienie. Pęcherzyki nasienne, zebrane pod pęcherzem moczowym, łączą się z nasieniowodami i uchodzą do moczowodu. Produkują żółtawy, lepki płyn stanowiący 70% nasienia. Oprócz będącej „paliwem” dla spermy fruktozy, zawiera on substancje powodujące między innymi skurcze mięśni macicy i jajowodów ułatwiające przez to wędrówkę plemników do celu – czyli do komórki jajowej.

Prostata.
Otaczająca cewkę moczową, leżąca pod pęcherzykami nasiennymi prostata, będąc wielkości kasztana jest oprócz jąder, największym gruczołem. Pod nią znajdują się tzw. gruczoły opuszkowo-cewkowe wytwarzające rodzaj śluzu pojawiającego się przed wytryskiem dla ułatwienia przepływu nasienia – płyn ten często zabiera dosyć plemników aby spowodować zapłodnienie.

Transport spermy.
Penis ma dwie wykluczające się role do spełnienia – wydalanie moczu i przenoszenie spermy głęboko do pochwy. Istnieje mechanizm zabezpieczający przed równoczesnym wystąpieniem tych procesów. Podczas wytrysku spermy zwieracz pęcherza moczowego zamyka dla moczu drogę do cewki, a z kolei w czasie jego oddawania zamknięty jest przewód wytryskowy.

Żołądź.
Szczyt członka tworzy żołądź, stożkowata część o niezwykłej wrażliwości na bodźce. Naturalnie jest pokryta fałdem skórnym czyli napletkiem, który czasem bywa usuwany przez tzw. obrzezanie – z przyczyn religijnych lub tylko higienicznych. Na styku napletka i brzegu żołądzi znajdują się drobne gruczoły napletkowe wydzielające tzw. łój napletkowy służący natłuszczaniu skóry w tych rejonach. Przy zaniedbaniu higieny rozkłada się on ułatwiając infekcję – dokładne mycie tych okolic zapobiega kłopotom.

Obrzezanie. W Anglii, w epoce wiktoriańskiej, dokonywano obrzezania, czyli usunięcia napletka, aby zapobiec masturbacji, epilepsji, histerii, moczeniu nocnemu i wielu innym chorobom – to wszystko wedle przekonań ówczesnych pseudomedyków. Obrzezanie było praktykowane w wielu kulturach od tysiącleci. Dziś z powodów religijnych praktykują je niektórzy muzułmanie, żydzi, australijscy aborygeni i wiele plemion afrykańskich. Z innych powodów obrzezanie było pospolitym zabiegiem w USA. Dla zdrowego, utrzymującego higienę mężczyzny nie ma żadnych wskazań medycznych na rzecz tej operacji, jedynie nieprawidłowości rozwojowe członka (tzw. stuleja czy załupek) mogą wymagać interwencji chirurga.

Wzwód.
Prącie jest zbudowane z dwóch gąbczastych tkanek. Kiedy mężczyzna jest pobudzony, tkanki wypełniają się krwią, prącie staje się większe i nasienie ma możliwość bycia wytryskiwanym.

Erekcja.
Penis może znaleźć się w stanie erekcji poprzez bodźce fizyczne lub psychiczne. Może się to stać w ciągu kilku chwil lub po dłuższym czasie. Wielkość erekcji zależy od stopnia pobudzenia a także od czasu, który upłynął od ostatniego wytrysku. System nerwowy przekazuje impulsy uruchamiające mechanizm wzwodu. Rozszerzają się tętnice ślimakowe w prąciu, zwiększając napływ krwi. Skurczowi ulegają żyły wypustowe, co zatrzymuje krew w tworzących członek dwóch ciałach jamistych i ciele gąbczastym powodując ich wypełnienie, zwiększenie i usztywnienie – czyli po prostu wzwód. Specjalna tkanka, tzw. powięź, utrzymuje nabrzmiałość prącia w bezpiecznych granicach.

Ejakulacja.
Ukoronowaniem męskiej aktywności seksualnej jest ejakulacja – gwałtowny wyrzut spermy wraz z płynem nasiennym. Impulsy naszych zmysłów powodują reakcję genitaliów – najądrza i ściany nasieniowodów kurczą się, pchając spermę ku przewodowi wytryskowemu a stamtąd do cewki moczowej. Jednocześnie prostata wraz z pęcherzykami nasiennymi wydzielają swoje płyny. Wypełniająca się nasieniem cewka wyrzuca gwałtownie zawartość poprzez rytmiczne skurcze ciał jamistych i gąbczastych – nasienie z plemnikami wydostaje się ze szczytu żołędzi.

Właściwa temperatura.
„Fabryka spermy” wymaga właściwej temperatury – niższej o ok. 2-3 stopnie C od temperatury ciała, co wymaga „zawieszenia” jąder na zewnątrz, w woreczku mosznowym. jest on dobrze przystosowany do swojej roli – liczne gruczoły potowe i cienka skóra ułatwiają oddawanie ciepła.

http://www.agnieszka.com.pl/index.html